در جليقه هاي ضد گلوله يكي از عواملي كه از اهميت بالايي برخوردار است انتقال عرق از روي پوست بدن مي باشد. دراين اختراع غير از اين خصوصيت با مخلوط الياف پلي پروپيلن و پلي اتيلن سبب افزايش استحكام منسوجات بي بافت شده است. در فراينداين اختراع از پيوند زني حرارتي در منسوجات بي بافت استفاده شده است زيرا در اين روش فرايند دوستدار محيط زيست مي باشد و در مقايسه با روشهاي ديگر پيوند زني ميزان مصرف انرژي كمتر ولي سرعت توليد و راندمان بالاتر است. بطور كلي از الياف ترموپلاستيك در پيوند زني حرارتي استفاده مي شود كه در اين بين الياف پلي پروپيلن بدليل مزايايي كه دارند بيشترين مصرف را به خود اختصاص داده اند كه ازمزيتهاي اين الياف در مقايسه باالياف ديگر مي توان به جرم مخصوص كم دماي انتقال شيشه اي و نقطه ذوب پايين پايداري در مقابل مواد شيميايي و غيره اشاره كرد. در سالهاي اخير استفاده از الياف دو جزئي در پيوند زني حرارتي روند رو به رشدي داشته است در اين اختراع توليد منسوجات بي بافت از الياف مخلوط پلي پروپيلن و پلي اتيلن با استفاده از پيوند زني حرارتي مورد استفاده در البسه نظامي بررسي شده است. درصدهاي مختلفي از پلي اتيلن سنگين به پلي پروپيلن افزوده شد. در نمونه هاي خالص مشاهده شد كه با افزايش درصد پلي اتيلن سنگين بدليل جدايي فازي و امتزاج ناپذير بودن اين دو پليمر استحكام كاهش يافته و همچنين بدليل ايجاد حفره در ساختار الياف تا يك حدي كشش را تحمل كرده و سپس پاره مي شوند كهس بب كاهش ازدياد طول الياف مي شود. با افزايش درصد پلي اتيلن سنگين ضريب شكست مضاعف الياف كاهش يافت كه نشان دهنده كاهش آرايش يافتگي است كه اين امر سبب مي شود الياف راحت تر تحت اعمال حرارت ذوب شوند و پيوند زني بهبود يابد. بطور كلي با افزايش دماي پيوند زني استحكام پيوند بدليل تحرك زنيجرهاي پليمري افزايش مي يابد. پلي اتيلن سنگين در ساختار پلي پروپيلن عيوبي به وجود مي آورد كه اين نقص در ساختار الياف مخلوط باعث مي شود كه زنجيرهاي پليمري راحت تر و بهتر در هم فرو رفته و در پي آن قابليت پيوند زني نيز افزايش مي يابد.

در ميان روشهاي پيوندزني منسوجات بي بافت روش پيوند زني حرارتي از اهميت قابل ملاحظه اي برخوردار است فرايند دوستدار محيط زيست مي باشد در مقايسه با روشهاي ديگر پيوند زني ميزان مصرف انرژي كمتر ولي سرعت توليد و راندمان بالاتر است. بطور كلي از الياف ترموپلاستيك در پيوند زني حرارتي استفاده مي شود كه در اين بين الياف پلي پروپيلن بدليل مزايايي كه دارند بيشترين مصرف را به خود اختصاص داده اند كه از مزيتهاي اين الياف در مقايسه با الياف ديگر مي توان به جرم مخصوص كم دما انتقال شيشه اي و نقطه ذوب پايين پايداري در مقابل مواد شيميايي و غيره اشاره كرد. در سالهاي اخير استفاده از الياف دو جزئي در پيوند زني حرارتي روند رو به رشدي داشته است. در اين اختراع خواص پيوند زني حرارتي الياف مخلوط پلي پروپيلن و پلي اتيلن بررسي شده است. براي بررسي اثر پلي اتيلن در پيوند زني از پلي ايتيلن سنگين جهت مخلوط كردن با پلي پروپيلن و تهيه الياف مخلوط استفاده شد. درصدهاي مختلفي از پلي اتيلن سنگين به پلي پروپيلن افزوده شد. در نمونه هاي خالص مشاهده شد كه با افزايش درصد پلي اتيلن سنگين بدليل جدايي فازي و امتزاج ناپذير بودن اين دو پليمر استحكام كاهش يافته و همچنين بدليل ايجاد حفره در ساختار الياف تا يك حدي كشش را تحمل كرده و سپس پاره مي شوند كه سبب كاهش ازدياد طول الياف مي شود. با افزايش درصد پلي اتيلن سنگين ضريب شكست مضاعف الياف كاهش يافت كه نشان دهنده كاهش آرايش يافتگي است كه اين امر سبب مي شود الياف راحت تر تحت اعمال حرارت ذوب شوند و پيوند زني بهبود يابد. بطور كلي با افزايش دماي پيوند زني استحكام پيوند بدليل تحرك زنجيرهاي پليمري افزايش مي يابد ولي استحكام الياف بدليل تخريب حرارتي پليمر كاهش مي يابد. پلي اتيلن سنگين در ساختار پلي پروپيلن عيوبي به وجود مي آورد كه اين نقص در ساختار الياف مخلوط باعث مي شود كه زنجيرهاي پليمري راحت تر و بهتر درهم فرو رفته و دي پي آن قابليت پيوند زني نيز افزايش مي يابد.